ارزیابی توانایی مدل پنج عاملی فاما و فرنچ در پیش بینی بازده سهام ارزشی و رشدی

هدف این پژوهش بررسی توانایی مدل پنج عاملی فاما و فرنچ (2013) در پیش بینی بازده سهام پرتفوی های ارزشی و رشدی در شرکت های پذیرفته شده بورس اوراق بهادار تهران می باشد. بدین منظور، نمونه ای مشتمل بر 238 شرکت طی سال های 1382 الی 1392 به روش نمونه گیری حذف سیستماتیک انتخاب گردید. روش تحقیق کتابخانه ای و همبستگی با استفاده از رگرسیون چندمتغیره می باشد. در این تحقیق برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آمار استنباطی و برای آزمون فرضیه های تحقیق، از رویکرد رگرسیون دو مرحله ای فاما و مک بث (1973) در قالب نرم افزار eviews8 استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که تأثیر عوامل بازار، اندازه و سودآوری بر صرف ریسک، در شرکت های ارزشی معنادار است اما در شرکت های رشدی تأثیر همه پنج عامل (بازار، اندازه، رشد، سودآوری و سرمایه گذاری) بر صرف ریسک معنادار می باشد. همچنین نتایج حاکی از آن است که این تأثیر در شرکت های رشدی نسبت به شرکت های ارزشی در بورس اوراق بهادار تهران قوی تر است.